Lieve Mark,
De zon schijnt, de vogeltjes fluiten. De kinderen vermaken zichzelf met een emmer water en een gieter. De was is gedaan en opgeborgen. Offerte is de deur uit. De koelkast gevuld, deadlines gehaald. Mijn dag is goed! Als werkende moeder doe ik het best wel goed. Ik bedenk me dat het een goed moment is om even achter de computer te kruipen en alvast wat voorwerk te doen. Normaal kan dat niet en de aankomende dagen is het druk genoeg, dus het komt even mooi uit. Zo af en toe heb je als werkende ouder van die momenten dat je het voor elkaar hebt. En daar ga ik eens even mooi gebruik van maken. Ik zet nog even een kopje thee en trakteer mezelf op wat lekkers, want zo’n moment is het wel!
Ik geniet uitgebreid van de ‘flow’ zoals dat dan schijnbaar heet en ga door. Ik check mijn ‘vrienden’ op twitter en zie dat iemand een stukje over werkende moeders heeft geschreven in Trouw. Interessant, denk ik. Hopelijk geen schoolpleinmaffia, tuinbroeken-onzin of te overtuigde feministen! Maar ik kan nu alles hebben, dus ik klik op die link. Al snel zit ik vol enthousiasme mee te knikken. Werkende moeders moeten zich volgens haar niets aantrekken van al die meningen van anderen. Die vrouw verdient de Nobel-prijs. Ik snap dat jij het veel te druk hebt om dat artikel te lezen, Mark. Dus ik zal je even wat highlights geven van deze briljante dame!
Laat je niet onzeker maken!
Werkende moeders moeten zich niet zo onzeker laten maken. Ze trekken het zich vaak te veel aan als anderen hen de maat nemen over het moederschap. Het gezeur van de moedermaffia en van feministes mag dus geen excuus zijn om geen carrière te maken, of door te zwoegen in een topbaan. Haal je schouders op, en wees niet zo beïnvloedbaar. Laat je door niemand het gevoel aanpraten een slechte moeder te zijn.
Werkende moeders moeten zich bovendien realiseren dat de ideale ouder niet bestaat. Zolang kinderen hun natje en hun droogje krijgen, én zich in hun gezin gezien weten, is er al veel bereikt. Het belangrijkste is dat vrouwen samen met hun partner op een prettige manier werk- en zorgtaken verdelen.
Tjemig Mark, ik had het niet beter kunnen zeggen. Wat heerlijk dat iemand anders het ook zo ziet. Waar kan ik haar opgeven voor een lintje? Ik check haar naam, Jessica de Jong. En ik raak nog meer onder de indruk als ik zie dat ze nu met zwangerschapsverlof is van haar derde kind! Hulde!! In mijn enthousiasme en pure herkenning wil ik een reactie achterlaten. Normaal ben ik er niet zo van, maar vandaag, in mijn flow, is het een heel goed plan. Ze moet weten dat ze niet de enige is, die deze mening draagt. Ik verwacht dat anderen dat ook vinden en kijk uit naar alle reacties van mijn lotgenoten!
Koude kermis
Het is een hele koude kermis Mark! Een hele koude.
Een echte vrouw en moeder begeleidt vanuit de keuken en vanaf de etenstafel. . Buiten de deur werken dient nooit prioriteit te hebben. Eigen nest zuiver, harmonieus en vreugdevol houden is voor vrouwen altijd eerste prioriteit, anders zijn zij het vrouwzijn niet waard! . Almacht, vrouw, huisvrouw en moeder.
Bij werkende moeders, is er geen sprake meer van moeders.
En dan verbaast zijn dat zoveel kinderen ontsporen door gebrek aan aandacht en goede hechting.
Dit soort eeuwigdurende vrouwelijke klaagzangen gaan echt danig vervelen.
Alle andere reacties, waar wel enige zin in zit, ontgaan mij. Mijn fantastische ‘flow’ loopt weg. Ik lees door, om er zeker van te zijn dat ik het goed gelezen heb. Het wordt er niet beter op. Volgens ‘Taaiheid’ moet ik begeleiden vanuit de keuken. Oke, de naam zou me moeten helpen het te relativeren, maar de moed is mij heel ver in de schoenen gezakt. Als wij zo over elkaar denken in deze wereld, Mark, dan hebben we met de emancipatie nog heel veel stappen te maken. Ik laat mijn schouders hangen, en leun achterover in mijn stoel. Het ging zo goed en dan krijg je dit…..
Werkende moeders, trek je er niets van aan!
Ik scroll van pure naarheid naar boven en lees het artikel nog een keer. ‘Werkende moeders moeten zich realiseren dat de ideale ouder niet bestaat.’ ‘Commentaren zijn uiteraard vervelend en slaan vaak nergens op.’ Ik schuif weer wat naar voren op mijn stoel. ‘Het belangrijkste is dat vrouwen samen met hun partner op een prettige manier werk- en zorgtaken verdelen.‘ Nou dat hebben wij wel. Mijn man kookt gelukkig, anders zouden we elke avond aangebrande aardappels eten. Ik voel wat ‘flow’ terugkomen. ‘Tot die tijd moeten vrouwen zich niet in een slachtofferrol laten drukken, maar hun eigen plan trekken zonder inmenging van de buitenwacht.’ Jessica, je hebt gelijk! Pleur allemaal maar op met je gezanik en gezeur. Ik ga weer terug in mijn ‘flow’.
Ben er weg van Mark, even wat leuke dingen doen!
