Sinds 1 juli 2020 kunnen partners tot 5 weken aanvullend geboorteverlof opnemen. Je krijgt dan een uitkering ter hoogte van 70% van je salaris. Sinds 2019 hadden partners na de bevalling al 5 dagen geboorteverlof. In totaal hebben partners dus nu 6 weken! Wij hebben ouders gevraagd wat ze ervan vinden. In een reeks interviews laten we ouders aan het woord. Vandaag Enes. Emmy en Mirthe vertelde ook al eerder over hun ervaringen met het geboorteverlof.
Enes over het geboorteverlof
‘Na de geboorte van mijn zoontje ben ik een aantal weken volledig thuis geweest. Naast het feit dat ik mijn vrouw wilde kunnen ondersteunen, wilde ik er ook graag voor mijn zoontje zijn. Ik had al vroeg het gevoel dat ik zo min mogelijk van deze eerste, bijzondere periode wilde missen. Heel bewust aanwezig zijn en met eigen ogen zien wat hij allemaal kon en leerde. Zeggen dat het allemaal zo snel gaat is een cliché, maar het is wel waar’
‘Mijn betrokkenheid tijdens de zwangerschap en tijdens mijn verlofperiode heeft ook zeker bijgedragen aan de verbinding tussen mij en mijn partner. Maar het heeft op meerdere manieren impact gehad. Zo vond ik het ook belangrijk dat mijn vriendin onze zoon met een goed gevoel bij mij achter zou laten. Dat ze weet dat hij bij papa in goede handen is omdat papa weet wat hij doet’
Enes is net als Wouter en Stephen een goed voorbeeld van het belang van intrinsieke motivatie voor het wel/niet opnemen van het geboorteverlof. Dankzij goede gesprekken met zijn partner nam Enes zich al vroeg in de zwangerschap voor om een aanwezige en betrokken vader te worden én te blijven.
‘Mijn betrokkenheid tijdens de zwangerschap en tijdens mijn verlofperiode heeft zeker bijgedragen aan de verbinding tussen mij en mijn partner. Maar het heeft op meerdere manieren impact gehad. Zo vond ik het ook belangrijk dat mijn vriendin onze zoon met een goed gevoel bij mij achter zou laten. Dat ze weet dat hij bij papa in goede handen is omdat papa weet wat hij doet’
Voorbeelden of rolmodellen had hij niet. Zijn familie kent een sterkte Turkse cultuur waar traditionele patronen nog altijd sterk aanwezig zijn. Zelf zegt hij hierover het volgende: ‘Ik wil de kansen en mogelijkheden van de huidige tijdsgeest aangrijpen om die keuze nu anders te maken, en daarmee ook een voorbeeld zijn voor volgende generaties.’
De uitbreiding van het partnerverlof was hierin voor hem niet doorslaggevend, maar gevoelsmatig gaf het hem wel meer ‘gewicht’ in het gesprek met zijn leidinggevende. Op de werkvloer ervaarde hij niet zozeer weerstand op het feit dat hij verlof opnam, maar er werd wel duidelijk wat van gevonden. Dit heeft hij kunnen pareren door achter zijn besluit te blijven staan, en wist hij zijn werkgever met een helder plan ervan te overtuigen dat het een win-win situatie was voor beide partijen.
‘Het zou mooi zijn als over het algemeen op de werkvloer wat positiever zou worden gereageerd op vaders die minder willen gaan werken om thuis meer zorgtaken op zich te nemen. Vanuit de werkgever, maar ook door collega’s. Zelf heb ik bijvoorbeeld regelmatig gehoord: ‘hé, parttimer’, of gekscherend ‘hoe was je vakantie?’ Ik weet dat het grappig bedoeld is, maar er wordt dus wel wat van gevonden. Dat heeft mij niet tegengehouden, maar ik kan me voorstellen dat dit bij anderen wel zo is. Het zou fijn zijn als men zich wat beter zou kunnen verplaatsen in de situatie van werkende vaders die ook willen zorgen’
Enes spreekt zich ook uit over het feit dat hij zich realiseert dat niet iedere vader hetzelfde kan doen. Zeker wanneer de druk op het kostwinnerschap en/of het gebrek aan sociale acceptatie op de werkvloer groot zijn. Hij pleit dan ook voor een 100% doorbetaling van de regeling. Tevens doet hij een oproep aan werkgevers om betrokken vaderschap meer te stimuleren én te faciliteren voor hun werknemers. Omdat hij dit iedere vader en gezin gunt. Het is voor hem niet meer dan vanzelfsprekend om de zorg gelijkwaardig te delen met zijn vrouw. Dit heeft ze veel gebracht.
‘Een van de grootste voordelen van de verlofperiode was dat ik getuige kon zijn van een aantal eerste keren. Het eerste badje of voor het eerst samen onder de douche: we hadden daar echt de tijd voor, zonder druk van buitenaf. Ik ben heel blij dat ik die momenten heb meegemaakt en niet heb geroepen: ‘ik ga werken, doei!’
Alles over verlof
Wij geven altijd graag extra tips & trics mee aan ouders omdat we denken dat het makkelijker kan. Zo ook nu:
- Alles over verlof, praktische tips en meer informatie lees je hier.
- Ga in gesprek met jouw werkgever over wat jij nodig hebt om werk, gezin en zorg goed te combineren.
- Ga in gesprek met elkaar wat je belangrijk vindt. Wij noemen dat het keukentafelgesprek.
- Check de site van de Rijksoverheid voor alle verlofregelingen.
- Check eh-bg.nl voor meer tips en tools.
Stichting Voor Werkende Ouders
We hopen dat we je zo weer geholpen hebben. Wij zijn Stichting Voor Werkende Ouders. Het runnen van een gezin is als het runnen van een bedrijf. Wij denken dat het makkelijker kan. Hierin speelt iedereen een rol, de politiek, de maatschappij, werkgevers, de media en ouders zelf. Wij lobbyen hiervoor. Wij helpen ouders met praktische tips en tools. Wij vertegenwoordigen ruim 15.000 ouders in Nederland. Bijna 600 ouders denken met ons mee in onze denktank. Doe je ook mee?
